Życie w samotności.

Jak wygląda życie w samotności? Strasznie. Czujesz się nie rozumiany/a na świecie przez większą grupę ludzi, którzy z Ciebie robią największe pośmiewisko, a ty co wtedy możesz zrobić z tym? Tak naprawdę nic. Każdy z nas jest na swój sposób nauczony jak reagować na takie rzeczy. Niektórzy to zleją, jednakże niektórzy mogą to odebrać jako największą krzywdę, ze względu na to co mogli w swoim życiu przeżyć. Traktowanie takich ludzi jest tak przedmiotowe. Nie macie co robić? Szkoda, że nikt nie potrafi czasem zauważyć tych właśnie malutkich szczególików i aktualnie jest ciężko dostać prawdziwych przyjaciół, a co dopiero liczyć na więcej. Jest też dziwny podział ludzi na różne grupy. Czemu jako "społeczność" nie możemy trzymać się razem? Pomagać nawzajem? Tylko dopiekać Sobie nawzajem. Czasem nawet sam żałuję pewnych błędów, które popełniłem i nadal popełniam bo jestem tylko człowiekiem. Utrata najbliższych osób jest najbardziej bolesna. Tracisz tak naprawdę pewną część Siebie bo ta osoba stała się dla Ciebie tak bliska, że zostawiła dużo wesołych i niezapomnianych wspomnień, że ciężko wyrzucić z życia kogoś takiego. Potrzeba czasu. Czas goi rany. Warto też mieć wtedy bliskich. Rodzinę, przyjaciół czy też sympatię. Dzięki takim osobom możemy Sobie poradzić o wiele szybciej. Jednakże co zrobić jak jesteśmy z tym wszystkim zupełnie sami? Jest wiele osób co po prostu chciałoby się poddać , popełnić samobójstwo czy też zrobić Sobie krzywdę. Jako osoba trzecia, która patrzy na takie sytuacje i staram się wspierać osoby w potrzebie i jakoś pomóc. Staram się im pomóc w sposób szczery. Uważam, że mówienie komuś małymi kłamstwami, że będzie okej, że dużo się zmieni jest bez sensu. Bo co my im tak naprawdę dajemy? Powód do kolejnego obwiniania nas za to, że nie pomogliśmy, a w drugą stronę.  Dlatego myślę, że warto być bezpośrednim i szczerym bo wtedy nic Sobie nie masz do zarzucenia, a jak osoba to odbierze to już jej sprawa. Jeżeli ktoś to zrozumie to uchylę czoło i powiem gratuluję, ponieważ to jest najważniejsze. Rozumieć tą prawdę. Nie doszukiwać się obwiniania czy też innych szczegółów. Czasem warto pomyśleć o tych najważniejszych wartościach zawarte w słowach danego członka rodziny, przyjaciela bądź swojej sympatii. Bywa to trudny okres, jednakże przez taki okres możemy jeszcze bardziej wrócić silniejsi i pokazać innym, że walczymy nadal o to co tak naprawdę sami Sobie postawimy. Bo brniemy nieustanie do pewnej perfekcji oraz do spełnienia swoich własnych obietnic, których mamy multum w swojej głowie, choć nawet możemy o tym nie wiedzieć. Warto zwracać uwagę na drugiego człowieka bo może kiedyś to on w najważniejszym momencie zwróci uwagę na Ciebie. :)